Die Skepping is Nietig en Sugtend!

Rom. 8:20-21 Want die skepping is aan die nietigheid onderworpe nie gewillig nie, maar ter wille van hom wat dit onderwerp het (21) in die hoop dat ook die skepping self vrygemaak sal word van die slawerny van die verganklikheid tot die vryheid van die heerlikheid van die kinders van God.

Hoe kan ons familie en vriende antwoord as hulle probeer sin maak van die natuurrampe, wat lyk asof dit op ‘n meer gereelde basis plaasvind? (‘n Verkorte antwoord)

Die begin van die antwoord het te doen met die Heilige Gees. Paulus het gesê dat ons as wedergebore Christene die Heilige Gees ontvang het en, dat ten spyte van ons omstandighede, die Heilige Gees in ons gees werk om ons daaraan te herinner dat ons kinders van God is. Hierdie getuienis van die Heilige Gees, wat ons herinner aan ons kindskap, het groot waarde as daar vrees in ons harte ontstaan wanneer ons lyding moet verduur (Rom. 8:15-17).  Nie net het dit groot waarde nie, maar daar is ‘ook n belofte daarby -  as ons lyding verduur, is dit ‘n bewys dat ons ook verheerlik sal word (1 Pet. 1:11; 5:1). Elke Christen wat ly, moet in daardie tyd van beproewing onthou, dat die “lyding van die teenwoordige tyd nie opweeg teen die heerlikheid wat aan ons geopenbaar sal word nie.” (Rom. 8:18)

Die feit is dat die skepping met die sondeval vervloek is en nou die gevolge van die sondeval dra (Gen. 3:17-19). Die Bybel sê dat die “skepping wag met reikhalsende verlange op die openbaar-making van die kinders van God” (Rom. 8:19; Kol. 3:4; 1 Pet. 4:13), want die “skepping is aan die nietigheid (frailty, depravity) onderworpe” (Rom. 8:20) en “sug... in barensnood... tot nou toe.” (Rom. 8:22). Hierdie versugting bring die hoop dat die skepping “vrygemaak sal word van die slawerny van die verganklikheid” (Rom 8:21).

‘n Kort antwoord op die vraag kan dus iets soos die volgende wees: Die skepping is nietig en sugtend! Die skepping, wat alle vorme van die natuur insluit (die aardkors, die see die weer- en windstelsels), is as gevolg van die sondeval aan nietigheid of verganklikheid onderworpe. Indien daar, as gevolg van hierdie nietigheid/verganklikheid van die aarde, ‘n verskuiwing in die aarde se kors plaasvind, is daar ‘n moontlikheid dat daar iewers ‘n Tsunami kan plaasvind. Dit was nie God wat die Tsunami laat plaasvind het nie, maar die verwoestende golwe is ‘n gevolg van die swakheid in die weerstand wat die tektoniese plate van die aardkors teen die verskuiwing moes bied. As daar ‘n tifoon ontstaan, is dit die natuurlike swakheid van die weerstelsel om die opwaartse styging van warm lug uit die oseaan en afwaartse daling van koue lug te reguleer. Wanneer hierdie opwaartse en afwaartse beweging meer intens raak, dan sal winde al hoe sterker en sterkter word, totdat dit naderhand ‘n onbeheerbare weerstelsel vorm en groot verwoesting saai. Dit is presies wat in die Filippyne gebeur het – ‘n onbeheersde weerstelsel wat as gevolg van die nietigheid van die skepping gevorm het. Ons weet dat God nie Tsunamis en Tifone veroorsaak nie, want die skepping wat Hy geskape het, was baie “goed” (Gen. 1:4,10,12,18,21,25; 2:9). Die oorspronklike skepping was dus sonder nietigheid en verganklikheid, maar as gevolg van die sondeval, is die skepping onder die druk van verganklikheid. Die skepping is dus nietig en sugtend en sal ons elke nou en dan daaraan herinner!

Dit klink na ‘n baie depressiewe storie! Nie werklik nie, want as jy vêrder in Romeine 8 lees dan is daar hoop. Die Bybel sê dat ons “gered is in hoop”, want ons “wag... daarop met volharding.” (Rom 8:24,25). Ons hoop is nie in ‘n foutlose skepping nie, maar ‘’n volmaakte Verlosser. Op hierdie manier - deur te wag – “kom ook die Gees ons swakhede te hulp.” (Rom. 8:26).  Om dus te wag vir Jesus se koms, wat ‘n nuwe hemele en nuwe aarde sal maak, kan ons hoop hê en vertroos word, want die afwagting na die koms van Jesus en die instelling van ‘n nuwe bedeling is ons hoop (Tit. 2:12-13).           

Laat julle harte nie ontsteld word nie!

Daar is soveel dinge vandag wat ons harte kan ontstel en ons letterlik die skrik op die lyf kan jaag! Tog is die Here Jesus en sy Apostels se boodskap in die Nuwe Testament: “Laat julle harte nie ontsteld word nie...”. Die dissipels het gehoor dat Jesus sou weggaan en hulle alleen agterlaat. Hoe gaan ons sonder sy leiding klaarkom? Jesus sê: “Laat julle hart nie ontsteld word nie; glo in God, glo ook in My... Ek gaan om vir julle plek te berei. En ... kom... weer en sal julle na My toe neem ...sal julle ‘n ander Trooster gee... Vrede laat Ek vir julle na” (1 Kor. 14:1-5,17,18,27,28). Die kerk in Thessalonika was bekommerd en verontrus oor die verdrukking wat oor die kerk gekom het. Het die groot verdrukking al aangebreek? Paulus sê: “ons het Timótheüs, ...gestuur om julle te ...bemoedig in julle geloof, sodat niemand verontrus mag word onder hierdie verdrukkinge nie... julle weet self dat ons hiervoor bestemd is... God het ons nie bestem tot toorn nie, maar om die saligheid te verkry deur onse Here Jesus Christus.” (1 Thess. 3:2-4; 4:13; 5:9)

Die kerk in Thessalonika het verskrik en amper kranksinnig geraak oor die valse leraars wat hulle verwar het. Wat gaan aan? Paulus sê: “Maar ons vra julle... om nie gou julle verstand te verloor of verskrik te word nie...  Laat niemand julle op enige manier mislei nie... Want die verborgenheid van die ongeregtigheid is al aan die werk” (2 Thess. 2:1-7). Sekere spotters het leedvermakerig begin vrae wanneer die wegraping nou eintlik eendag gaan plaasvind. Sal dit ooit gebeur? Petrus sê: “aan die einde van die dae spotters sal kom ...en sê: Waar is die belofte van sy wederkoms? ... moedswillig vergeet hulle ... Die Here vertraag nie die belofte soos sommige dit vertraging ag nie, maar Hy is lankmoedig... dat almal tot bekering moet kom.” (2 Pet. 3:3-9) 

Die jong Timotheus het swak, bevrees en verlate gevoel onder die gewig van die druk van die bediening. Paulus bemoedig hom: “God het ons nie ‘n gees van vreesagtigheid gegee nie, maar van krag en liefde en selfbeheersing.” (2 Tim. 1:7). Sekere individue het bedroef geraak oor die tugtiging van die Here in hulle lewens. Die Here sê: “Nou lyk elke tugtiging of dit op die oomblik nie ‘n saak van blydskap is nie, maar van droefheid; later lewer dit egter ‘n vredevolle vrug van geregtigheid vir die wat daardeur geoefen is.” (Heb. 12:9-11)

Paulus het ernstig gebid het oor die “doring in sy vlees”. Vat dit weg Here! Die Here sê: “My genade is vir jou genoeg, want my krag word in swakheid volbring... Daarom het ek behae in swakhede... om Christus wil. Want as ek swak is, dan is ek sterk.” (2 Kor. 12:9-10) 

Voel jy verlate sonder geestelike leierskap, bekommerd en verontrus oor al die slegte nuus, verskrik oor valse leer in die kerk, skrikkerig om ‘n bediening te hê, ontnugter deur die spotters van die Woord, bedroef en mismoedig as gevolg van tugtiging en swak as gevolg van liggaamlike lyding, dan is daar hoop vir jou! Glo in God, jou ewige Trooster, want jou lewe is bestem vir saligheid. Al kreun die wêreld en die liggaam onder die gewig van sonde, God is lankmoedig en laat ten spyte van swakheid, die vrug van geregtigheid voortkom.  Hy sal jou swakheid in Sy krag gebruik!  

Hoe kan ons die wil van God leer ken as daar geen direkte Skriftuurlike leiding is nie?

Vertrou op die HERE met jou hele hart en steun nie op jou eie insig nie.  Ken Hom in al jou weë, dan sal Hy jou paaie gelykmaak.  Wees nie wys in jou eie oë nie; vrees die HERE, en wyk af van die kwaad;  dit sal genesing wees vir jou liggaam en verkwikking vir jou gebeente. (Spreuke 3:5-8)

‘n Belangrike sleutel tot die kennis van die wil van God is in Johannes 7:17 opgeteken: “As iemand gewillig is om sy wil te doen, sal hy aangaande die leer weet of dit uit God is, en of Ek uit Myself spreek.” Die beste manier om God se wil te leer ken, is met ander woorde, om eerstens met gewilligheid en toewyding in sy algemene wil vir ons lewens te wandel en dan sal ons kan “leer” of dit wat ons wil doen “uit God is” of nie.  

As jy wil weet of jy werklik gewillig is om die wil van God na te volg, moet jy natuurlik bepaal of jy tans besig is om Sy wil, wat reeds deur Sy Woord aan ons bekend is, na te volg. Daarvoor het jy eerstens kennis van God se Woord nodig. Vrae soos: Is ek werklik gered? Dra ek die vrug van die Gees? Is daar enige sonde, wat tussen my en God staan? Is ek daagliks in die Woord van God besig? Daarbenewens het jy geloof nodig om God se wil te vertrou, en gehoorsaamheid om dit uit te voer, veral as dit met die algemene wil van God vir jou lewe te doen het.  “U woord is ‘n lamp vir my voet en ‘n lig vir my pad.” (Ps. 119:105) Is jy tans besig om in Sy wil te wandel?

Nadat jy bevestig het dat jy wel besig is om in die wil van die Here te wandel, dan alleen kan jy Hom met ‘n geruste hart (1 John 5:14-15) in gebed nader oor ‘n spesifieke saak waarvoor daar geen duidelike Bybelse lering is nie (sien Jakobus 1:5-6). God sal wel jou gebed beantwoord, hoewel dit heel moontlik nie so gou sal wees soos jy dit wil hê nie. In Lukas 18:1 sê Jesus, dat “‘n mens gedurig moet bid en nie moedeloos (moet) word nie”. Dit mag dalk nie volgens ons persoonlike voorkeure of voorliefdes geskied nie, maar dit sal altyd “ten goede meewerk”. Hoor net wat Paulus in Romeine 8:26-28 verklaar: “En net so kom ook die Gees ons swakhede te hulp, want ons weet nie reg wat ons moet bid nie, maar die Gees self tree vir ons... omdat Hy ooreenkomstig die wil van God vir die heiliges intree.  En ons weet dat vir hulle wat God liefhet, alles ten goede meewerk, vir hulle wat na sy voorneme geroep is.”

God sal ons, wat Sy wil vir ons aanbetref, op twee maniere lei waar daar nie spesifieke Skriftuurlike leiding is. Enersyds sal Hy ons in Sy voorsienigheid van ons omstandighede lei en andersyds, sal hy ons deur die innerlike oortuiging van die Heilige Gees lei. Hy gebruik Skrif beginsels wat ons uit die lesse van vorige ervarings geleer het. Hierdie twee aspekte moet egter ooreenstem. Wanneer al hierdie dinge in plek is, moet ons ons beste doen om God se wil na te volg, met volle vertroue dat die Here wel sal intree om koersaanpassings te maak as ons verkeerd verstaan het. Dit is God se wil dat ons Sy wil sal ken, want Hy sal “ons paaie gelykmaak.”    

Onordelikheid en Goddelike Orde

Dit is vir ons almal duidelik dat die tye waarin ons leef as onseker en wisselvallig beskryf kan word. Die woord van die Here beskryf hierdie dae in 2 Tim. 3:1 as  “swaar tye”.  Die gesindheid van hier tyd word ook beskryf: “mense sal liefhebbers van hulleself wees... ongehoorsaam... ondankbaar”. Hulle sal “meer liefhebbers van genot as liefhebbers van God” wees.

Waar kom hierdie wanorde vandaan? Vroeër het Paulus gesê: “Laat die woord van Christus ryklik in julle woon in alle wysheid.” Daar is ‘n sterk verband tussen die verwerping, ontkenning en onaktiwiteit van die Woord van God in mense se harte vandag en die sosiale wanorde en wanhoop wat heers.

Die goeie nuus is dat die Here ‘n uitverkore groep mense geroep het om anders te wees, om die letterlike Woord van God in hulle harte te laat heers! Mense wat ten spyte van hierdie gees van wanorde, kies om God se orde te volg. Manne wat hulle vroue liefhet (Kol. 3:19) en vroue wat hulle onderdanig aan hulle mans (Kol. 3:18). Werknemers  wat hulle “here na die vlees... nie met oëdiens soos mensebehaers nie, maar in eenvoudigheid van hart” in alles gehoorsaam is (Kol. 4:22). Mense wat kies om wat hulle ook al doen “van harte te doen soos vir die Here en nie vir mense nie...” (Kol. 4:23). Mense wat “reg en billikheid” betoon aan mense wat onder hulle aangestel is. Waarom kan ons anders wees? ‘n Bietjie later sê Paulus, “Omdat (ons) weet  dat (ons) ‘n Here in die hemel het” (Kol. 4:1b), “...dien ons die Here Christus” (Kol. 3:24b).

Dit is hierdie tipe woord gerigte orde wat die voorloper is vir die Messiaanse orde van die Vrederyk en ‘n toonbeeld is van die lewe van Christus. Mag ons voortgaan om so ‘n gemeente te wees!   

Die Kuns van Bybelse Kommunikasie - Deel 2

Ek het oor die laaste tyd bewus geword van die feit dat ons kommunikasie onder druk is. As gevolg van die druk van tyd om alles gedoen te kry en die hoë stresvlakke, is ons kommunikasie besig om daaronder te ly. Ons kry nie tyd om met mekaar te praat nie. Hiermee dus ‘n paar gedagtes uit die notas van pastoor Timothy Keller oor die onderwerp van kommunikasie.

1.       Luister Mooi. Wees ‘n gretige luisteraar. Moenie antwoord voordat die ander persoon klaar gepraat het nie. (Spr. 18:13; Jak. 1:19)

2.       Dink Eers. Moenie haastig wees om iets te sê nie, dink eers mooi oor wat jy wil sê. Praat in verstaanbare taal. (Spr. 15:23,28; 29:20; Jak. 1:19)

3.       Reik Uit. Probeer om nie stilstuipe of afsydigheid te gebruik om ander persone te ignoreer of frustreer nie. Verduidelik waarom jy stil of skugter is en nie wil of kan kommunikeer nie (Spr. 10:19; 15:28; 16:21,23; 18:2; 20:15; Kol. 4:6).

4.       Maak Reg. As daar konflik was, maak eers in liefde reg voordat jy die dag afsluit met ‘n nagrus. Probeer om nie te oordryf as jy moeg of gefrustreerd raak nie. (Ef. 4:15,25; Kol. 3:8; Matt. 6:34)

5.       Vermy Argumente. Probeer om argumentering te vermy. Dit is heel moontlik om te verskil van iemand sonder om te argumenteer. (Spr. 17:14; 20:3; Rom. 13:13; Ef. 4:31)

6.       Temper jou Reaksie. Gebruik ‘n sagte woord as jy wil reageer en nie onbeheerste woede nie (Spr. 14:29; 15:1; 25:15; 29:11; Ef. 4:26,31)

7.       Bely Jou Sonde. As jy verkeerd is, erken dit en vra dadelik vir vergifnis. Bepaal daar en dan hoe jy kan verander (Spr. 12:15; 16:2; 20:6; 21:2; Matt. 5:23-25; Luk. 17:3; Jak. 5:16).

8.       Vermy Kritiek. Moenie die blaam op ander plaas of hulle kritiseer nie. Soek woorde wat opbou en bemoedig (Rom. 14:13; Gal. 6:1; 1 Thess. 5:11)

9.       Word Jy Gekritiseer? Moenie in dieselfde gees reageer nie, maar tree op in die teenoorgestelde gesindheid (Rom. 12:17,21; 1 Pet. 2:23; 3:9)

10.    Probeer Verstaan. Probeer hard om die ander se punt te verstaan en maak voorsiening vir verskillende sienswyses. Wees meer besorg oor die ander persoon se belange as jou eie (Ef. 4:2; Fil. 2:4; 3:15,16)

 

In liefde en baie gebed vir julle... 

 

Die Bybelse Kuns van Kommunikasie - Deel 1

Ons almal kommunikeer op een of ander manier. Daar is soveel verskillende style van kommunikasie. Sommige mense kommunikeer verbaal, ander weer net met die met die oë of deur notas, e-posse of SMS’e. Party glimlag net of frons en ander weer met hulle lyftaal. Deur jou teenwoordigheid of afwesigheid kan jy ‘n boodskap oordra of deur ‘n drukkie of ‘n handdruk. Die gee van geskenke of om te help met jou gawes of talente is nog maniere van kommunikasie. Jou gewilligheid om met ander te deel en deur te luister of nie te luister nie, is alles maniere van kommunikeer.   

Terwyl goeie kommunikasie opbou en bemoedig, kan swak kommunikasie lei tot onopgeloste konflik, die oordrag van verkeerde idees, misverstande en wanopvattings floreer. Swak kommunikasie kan wyse besluite verydel, eenheid belemmer, interpersoonlike probleme vermeerder, ontevredenheid en frustrasie ontwikkel. Dit kan lei tot die opbreek van verhoudings en min geestelike hulp is gewoonlik die gevolg.

Die Bybelse se eienskappe van goeie kommunikasie skets natuurlik ‘n beeld van ‘n mens wat ons aan Jesus laat dink. As ons kommunikeer moet ons eerstens in liefde die waarheid praat (Ef. 4:15) en nie halwe waarhede kwytraak nie. As dit ons gewoonte is om deur halwe waarhede, wit leuens, insinuasies of stilstuipe ons punt te maak, moet ons onthou dat ons lede is van dieselfde liggaam en mekaar se beste belange op die hart moet dra (Ef. 4:25). Sekere mense het hulle swak manier van kommunikeer by hulle pa of ma aangeleer en dink dit is iets om op trots te wees om met uitdrukkinglose gesigte na jou te staar. Ons moet natuurlik ons styl van kommunikasie by Jesus aanleer.  

As ons wil kommunikeer, moet ons tweedens daarvan bewus wees dat ons sal wil reageer op ongeregtighede. As ons ontsteld raak, sê die Bybel, moet ons nie dat dit oorgaan in woede, haatspraak of wraakneming nie (Ef. 4:26), want daardeur sal ons die duiwel ‘n plek in ons verhouding gee (Ef. 4:27). Kragwoorde word deur sommige gesien as ‘n bewys van sterk karakter of leierskap, maar dit is volgens die Bybel vuil taal en nie opbouend nie (Ef. 4:29).

‘n Derde area van kommunikasie is ons reaksie teenoor die nuus wat ons van ander kry. As mense nuus of boodskappe aan ons oordra van iemand anders, dan is ons geneig om sinies te raak. Ons wil dadelik ‘n verklaring gee van wat ons dink is besig om plaas te vind of onsself regverdig. Inplaas van skeptiese en siniese woorde, moet ons vriendelik en vol ontferming wees en gou om mekaar te vergeef (Ef. 4:32). Hierdie is ‘n goeie reël vir kommunikasie tussen man en vrou in die huwelik. Liefdevolle en eerbiedige kommunikasie tussen man en vrou word aangemoedig (Ef. 5:33) en sal die fisiese en emosionele verhouding tussen egpare bevorder.   

Vierdens, is dit soms, veral in die hitte van die stryd, of in die passie van die oomblik, moeilik om nie iets te sê nie. Ons brand om iets te sê en voel dat iemand dit al lankal moes gesê het, maar die gebed wat Dawid gebid het, is die antwoord: “Here, stel ‘’n wag voor my mond, bewaar die deur van my lippe.” (Ps. 141:3). As daar enige iemand is wat iets moes gesê het, was dit Jesus gewees. Hy is so erg te nagekom, afgekraak en gespot, maar ten spyte daarvan word van geprofeteer dat die Here Jesus ‘n geoefende tong ontvang het – ‘n tong wat “weet om die vermoeide te verkwik met woorde.” (Jes. 50:4) Jesus het op ‘n herderlike manier die mense met probleme om Hom hanteer en hulle harte met ‘n sagte woord aangeraak (Spr. 15:1). Daarom is troosvolle, bemoedigende en vriendelike woorde die tipe kommunikasie wat God verheerlik en genesing kan bring vir die ontstelde hart (Pred. 12:10; Spr. 16:24).

In die vyfde plek is daar volgens Salomo al groot oorloë tussen vyande gekeer met ‘n gewilligheid om te luister en deur te reageer met ‘n sagte antwoord (Spr. 25:15). Daar kom tye waar konflik en twis ‘n onmiskenbare deel van ons lewens is en die Bybel sê dat dit soos ‘n damwal is wat kan bars (Spr. 17:14). Ons kan egter deur ‘n gewilligheid om te luister en te verstaan, die saak ontlont. Wyse en selfbeheerste kommunikasie is die gereedskap om in enige situasie die gesindheid van twisgierigheid te vermy (Spr. 25:8). Daarmee sê ons nie dat jy nie jou saak moet verdedig nie, inteendeel, ons as Christene kan antwoord op die aanklagte teen ons of misverstande rondom ons. Wat ons teen moet waak is om driftig te raak en om eerder die gemoedere te laat bedaar en deur kalmte te beraadslaag. (Spr. 29:11). Daar is ‘n wonderlike voorbeeld in Spreuke 31:26 van ‘n moeder wat met wyse en vriendelike woorde baie mense kan beïnvloed vir die goeie.   

Laastens, as jy as ‘n verstandige mens erkenning wil verkry, dink eers deeglik na aan wat jy wil sê voordat jy dit sê en as jy iets wil sê dan moet dit gebaseer wees op grondige kennis (Spr. 15:2; 15:28; 20:15) en uit die regte harts gesindheid (Spr. 16:23,24). Die regte woorde wat op die regte tyd gespreek word, het baie groot waarde in God se oë, want dit bou op, motiveer en genees.

Ter opsomming, Christene is ook in hulle kommunikasie deur die bloed van Jesus vrygemaak om ‘n nuwe mens te wees. Liefde, met ander woorde, ‘n opregte en opofferende omsien na die belange van ander, is die nuwe manier van kommunikasie (Gal. 5:13,14). Wat meer is, hierdie liefdevolle tipe kommunikasie is nie net die regte ding om te doen nie, maar is die vervulling van die wet van God.      

Die Genoegsaamheid van Jesus Christus - Deel 2

Die misleiding waarteen Paulus ons waarsku wil ons gedagtes aflei van wie Jesus Christus is. Met ‘n God en Verlosser wat so uitnemend en al-genoegsaam is, het ons geen ander Verlosser of Here nodig nie. Wat ons regtig nodig het, is om meer en meer op Hom staat te maak. Daarom is dit belangrik dat as ons geestelik paraat wil wees, dat ons by die waarheid sal bly en op die uitkyk sal wees vir enige misleiding wat ons wil wegneem van wie Jesus Christus is. Enige misleiding en valse leerstelling wil ons wegneem van die waarheid en kennis van die oorvloed van die genoegsaamheid van Jesus Christus. Dit wil jou oortuig dat jy God is of soos Hy kan wees. Dat jy die onderhouer is van alle dinge, dat jy die hoof is van die gemeente. Dit wil jou oortuig dat jy jou eie Verlosser kan wees. Dat jy die oorwinning oor sonde op jou eie kan bereik deur wettisisme en voorskriftelikheid. Dat jy deur die gestrengheid van die liggaam meer geestelik kan wees. Dit wil jou oortuig dat die kerk hoofsaaklik te doen het met jou en jou behoeftes. ‘n Ander misleiding is dat jy voel dat jy alleen kan regkom en nie ander mense nodig het nie. Dit wil in jou ‘n vleeslike gesindheid skep wat jou opgeblase maak teen ‘n ander. Dit skep ‘n eiesinnige (ek is reg en ander is verkeerd) godsdiens.

Paulus begin deur te sê:  “As julle dan saam met Christus opgewek is...” (Kol. 3:1) of siende dat julle reeds saam met Christus uit die dode opgestaan het, “...soek die dinge daarbo waar Christus is en aan die regterhand van God sit.” As Christus so almagtig, uitnemend en genoegsaam is, dat Hy die dood oorwin het, dan moet ons met Hom vereenselwig in ons denke en ideale. Ons ambisies en ideale moet te daagliks te doen hê met die hemelse werksaamhede waar Christus Jesus aan die regterhand van God is. Hierdie hemelse werksaamhede behels die werk wat die Heilige Gees, doen om sondigheid en die behoefte vir redding te oortuig. Dit behels ook die redding van siele wat tot geloof kom en die voorbereiding deur heiligmaking vir toetrede tot die hemelse koninkryk. Soos wat Jesus besig is om ons hemelse tuiste voor te berei vir ons, so moet ons onsself voorberei totdat Hy ons kom haal.

Hierdie hemelse werksaamhede van evangelisasie, die redding van siele, heiligmaking en ons hoop op die koms van Christus, is alles die aktiwiteite en ideale waarop ons ons aandag moet plaas. Dit is wat dit beteken om die dinge te soek waar Christus is. Om besig te wees met die evangelie, die redding van siele, heiligmaking en om uit te sien na die hemel, is wat dit beteken om daardie dinge te soek. Dit is die vyand se werk om jou aandag en ideale op wêreldse en tydelike ideale en ambisies te plaas. Wees paraat Christen stryder!